رشد دستگاه‌های هوشمند در سال‌های اخیر چشمگیر بوده است و پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که تا سال 2025 ، 25 میلیلرد شی به اینترنت متصل خواهد بود. همانطور که استخدام نیروهای جدید و کاهش هزینه‌ها به تغییراتی در زیرساخت شرکت‌های بزرگ می‌انجامد، هجوم دستگاه‌های IoT تقاضاهای جدیدی را ایجاد می‌کند که منجر به ایجاد چالش‌های متعدد می‌گردد. با این حال ، باید در نظر داشت که هر چالشی منجر به نوآوری و خلاقیت در کسب و کار و در نهایت ادغام بهتر سیستم‌های IoT می‌شود.
رشد رایانش لبه (Edge Computing)
دستگاه‌های IoT داده‌های زیادی را تولید می‌کنند که نیاز به پردازش سریع دارند تا بتوانند خدمات را بدون کوچکترین تاخیری ارائه دهند. با وجود میلیون‌ها دستگاه هوشمند و متصل در سراسر جهان، ساده‌ترین راه برای توزیع اطلاعات یکپارچه، محاسبات داده‌ها در انتهای هر گره‌ی خروجی است که به آن رایانش لبه می‌گویند. به‌طور مثال یک ماشین هوشمند در نیویورک نمی‌تواند برای پاسخ یک سرور در کالیفرنیا منتظر بماند چرا که 200 میلی ثانیه تأخیر می‌تواند منجر به مرگ سرنشینان خودروی هوشمند شود. راه‌حلی که می‌توان ارائه داد این است که یک مرکز داده نزدیک به ماشین در نیویورک وجود داشته باشد تا محاسبات بلافاصله انجام شوند.
در این راستا ، پروتکل‌های حمل و نقل و استانداردهای موجود برای پشتیبانی از ارتباطات IoT مانند LoRa، Zigbee و بلوتوث وجود دارد که هر کدام برای اپلیکیشن‌های مختلف با نیازهای متفاوت مانند فاصله‌های دور یا نزدیک و فضای باز متناسب است.
نامگذاری دستگاه یک ضرورت حیاتی در اینترنت اشیا به شمار می‌رود چرا که دستگاه‌های IoT باید بتوانند خود را شناسایی کنند در غیر این صورت اطلاعاتی که آن‌ها را جمع آوری و انتقال می‌دهند هیچ ارزشی نخواهد داشت. علاوه بر این سیستم‌های کنترل کننده‌ای که داده‌ها یا دستورات را به دستگاه‌های هوشمند ارسال می‌کنند باید بتوانند هر دستگاه را به صورت جداگانه شناسایی نمایند. به طور خلاصه، هر دستگاه IoTدر اینترنت به یک شناسه‌ی منحصر به فرد نیاز دارد.
استانداردهای نامگذاری و قراردادهای مختلفی در این زمینه وجود دارند اما یک سیستم واحد برای حمایت و پشتیبانی از آن‌ها وجود ندارد. مشکل دیگر عدم استانداردسازی در نامگداری IoT است. یک سرویس استاندارد نامگذاری می‌تواند به تسریع نوآوری در اینترنت اشیا کمک کند که باعث کاهش هزینه و همکاری قابل اعتماد می‌شود.
در این راستا DNS یک انتخاب هوشمندانه به نظر می‌رسد چرا که از اتحادیه‌ی نامگذاری پیروی کرده که بسیار مشابه با استانداردهای نامگذاری مورد استفاده در IoT است و تا حدی امنیت شبکه را تضمین می‌کند.
امنیت اینترنت اشیا موضوع بسیار مهمی است که باید به آن توجه داشت چرا که بعضی از دستگاه‌های اینترنت اشیا مانند سیستم‌های بهداشتی، سیستم‌های کنترل صنعتی و وسایل نقلیه‌ی خودران عملکردهای بسیار حساسی را انجام می‌دهند.
DNS مکانیزم‌های احراز هویت را تائید کرده و با جلوگیری از اتصال سرورهای مخرب به دستگاه‌های IoT به حفظ امنیت این دستگاه‌ها کمک می‌کند. بسیاری از دستگاه‌های IoT بدون توجه به نگرانی‌های حفظ امنیت سایبری توسعه یافته و مستقر شده‌اند. خوشبختانه پروتکل‌های معتبری مانند DNS وجود دارند که می‌توانند منجر به نوآوری در حوزه‌ی امنیت سایبری و ایجاد ارتباطات استاندارد شوند.
با ورود گسترده و فراگیر دستگاه‌های IoT به بازار مصرف، فشار مضاعفی به لحاظ ترافیک و دسترسی بر اینترنت جهانی وارد خواهد آمد. این امر مستلزم تلاش قابل توجهی برای ساماندهی و ارتقاء استانداردهای فعلی است. بنابراین باید اطمینان حاصل گردد که زیرساخت‌های فناوری اطلاعات، استانداردها و شیوه‌های امنیتی شبکه، پاسخگوی نیازمندی‌های متناسب با نوآوری IoT خواهد بود.
